You have 0 items in your cart
De kunst van herinneren dat je mag kiezen
Ergens onderweg ben ik gaan geloven dat afspraken vaststaan. Dat als je iets plant, je je eraan moet houden. Dat als je een keuze maakt, je die moet blijven volgen. Want zo hoort het, toch? Afspraak is afspraak. Maar vandaag kreeg ik een inzicht dat als een frisse wind door mijn hoofd waaide: ik mag telkens opnieuw voelen of iets nog klopt.
En dat … geeft een ongelooflijk gevoel van ruimte.
De onzichtbare kooi van vaste keuzes
Hoe vaak hebben we onszelf vastgezet zonder dat we het doorhadden? Je spreekt af om ergens heen te gaan, maar als de dag aanbreekt, voelt het niet meer goed. Of je hebt je vastgelegd op een project, maar merkt dat het niet meer past bij wie je nu bent. Toch dwing je jezelf door te zetten, simpelweg omdat je het ooit zo had besloten.
Wat als we onszelf toestaan om steeds opnieuw te voelen? Om een gemaakte keuze niet als een kooi, maar als een richting te zien – eentje die je bij kunt sturen?
De vrijheid van het hier en nu
Vandaag gaf ik mezelf toestemming om in elk moment opnieuw te voelen: klopt dit nog? En in dat besef lag zoveel lichtheid. Ik hoef mezelf niet gevangen te houden in afspraken die niet meer goed voelen. Ik hoef geen verouderde keuzes met me mee te slepen. Ik mag ademen, voelen, en aanpassen.
Vrije ruimte is niet alleen tijd in je agenda. Het is ook de mentale ruimte om te kiezen voor wat in het moment klopt. Om jezelf te laten meebewegen met het leven in plaats van je ertegen te verzetten.
Mag jij ook kiezen?
Misschien herken je dit. Misschien heb jij ook ergens het idee opgepikt dat je een commitment niet mag herzien. Maar weet dat je altijd opnieuw mag voelen. Altijd opnieuw mag besluiten. En dat is geen falen – dat is leven.
Dus stel jezelf vandaag eens de vraag: Wat mag ik opnieuw bekijken? Waar mag ik mezelf wat meer ruimte geven? En voel dan hoe de vrijheid zich opent, precies daar waar je dacht dat je vastzat.